Kemanın evrensel bir enstrüman olduğunu vurgulayarak halk müziğinde de kullanıldığını dile getiren Öğr. Gör. Ozan Sari, kapris denilen parçalar hakkında bilgiler verdi. Öğr Gör. Sari,  “Kapris, bir solo enstrüman için yazılan zor nitelikte teknik gerektiren kısa parçalardır.  Kaprislerin her birinde farklı teknikler kullanılıyor. Bestecilerin özelliklerinden biri de enstrümanı iyi çalıyor olmaları. Bu özeliklerinden dolayı, kendi virtüözlerini öne çıkarmak adına kapris denilen parçaları yazıyorlar” dedi.

“Kemanımın bir ruhu olduğuna inanıyorum”
Kemanlar ve virtüözlerin arasında farklı bir bağ olduğundan bahseden Öğr. Gör. Sari “Ağaçların bir ruhu olduğuna inanıyorum. Kemanlar da ağaçtan yapıldığı için ben de kemanımın bir ruhu olduğuna inanıyorum, bu sebeple aramızda çok güçlü bir bağ var” dedi. Öğr. Gör. Sari, etkinlikte Öğr. Gör. Atilla Okan tarafından el emeği ile üretilen kemanın ilk sahne performansını sergiledi.
Öğr. Gör. Ozan Sari, “Hisarlı Ahmet” türküsünü, Paganini’nin “No.14, No 13, No 20” ve üç bölümden oluşan 9 No’lu kaprislerini, Talip Özkan’ın “Rumeli Horonu”nu, Kırat ismini koyduğu “Köroğlu Koçaklaması” eserlerini ve Yağcılar Zeybeğini sahnede icra etti.
Katılımından dolayı Öğr. Gör. Sari’ye teşekkür eden DTMK Müdürü Prof. Dr. Özge Gülbey Usta, “Çalgı yapımı çok eşsizdir ve üretmek çok önemli. Çalgı olmadan icraatçılar olamıyor. Besteciler olamıyor” dedi. Etkinliğin sonunda Öğr. Gör. Ozan Sari ve Öğr. Gör Atilla Okan’a Konservatuvar Müdürü Prof. Dr. Özge Gülbey Usta tarafından teşekkür belgeleri takdim edildi.